Gisteren teruggekomen van een weekje India. Heerlijk eten, 35 graden, overal mensen, overal getoeter, overal troep. Heb praktisch elke dag van 9 AM tot 9 PM in de vergaderkamer doorgebracht, waar we ons bezig hebben gehouden met het hoofddoel van de trip: het vormgeven van het wereldwijde ICCO/KiA Fair Climate Program. Maar ook nog twee dagen het veld in. Leuk! We zijn met de groep naar een aantal dorpen gegaan waar de gezinnen nu gebruik maken van biogas installaties. Deze installaties zijn gefinancierd door de verkoop van carbon credits, CO2 rechten. De gezinnen gebruikten eerst hout als brandstof om te koken. Dat hout gingen ze zelf sprokkelen in het bos, dat is nu dus niet meer nodig. Maar goed ook, want zoveel bos is er niet meer. En het verbranden van hout zorgde voor CO2 uitstoot, wat nu vermeden wordt (daar komen die CO2 rechten vandaan). Verder stonden de huizen altijd blauw van de rook met de nodige astmatische verschijnselen tot gevolg, ook niet meer het geval. Het biogas ontstaat uit de poep van (niet zo heilige) koeien. Hieronder een installatie in inbouw. Het duurt twee dagen om er eentje te bouwen, na een week of drie drogen is ie klaar voor gebruik.
De bron van energie: twee koeien is genoeg voor drie uur koken per dag.
De poep wordt in de installatie gedaan (met blote handen natuurlijk)
Verder nog wat sfeerfoto's: kinderen zijn ook blij met biogas, een grondschildering voor de deur ter ere van Indiaas nieuwjaar, straatbeelden.
